Wieczór Pamięci o Armii Krajowej

danton: A tymczasem w jaki sposób pewne środowiska, wraz z tym z oszCzerskiej w swej narracji przedstawiają żołnierzy ZWZ-AK i domniemane zachowanie Polaków pod niemiecką okupacją w czasie II wojny światowej?

danton: Pod tym względem najbardziej pouczające są wnioski, jakie wynikają, chociażby z wywiadu udzielonego swego czasu R. Betlejskiemu przez Barucha Bergmana, czy z relacji przekazanych przez Edwarda Kossoya. Dowiadujemy się, iż jedną z rzekomych przyczyn wybuchu Powstania Warszawskiego była chęć dokonania przez żołnierzy AK antysemickiej czystki. Wedle opinii osób przekazujących relacje szczególnym antysemityzmem pałał Kapitan Hal (Wacław Stykowski). Z kolei udzielający wywiadów dodają, iż „społeczeństwo polskie w Warszawie cierpiało na obłęd narodowy”. Opisywane są przykłady ukazujące domniemany antysemityzm polskiego społeczeństwa, np. jakoby Polacy w Poznaniu w witrynach restauracyjnych umieszczali napisy „Żydom i psom wstęp wzbroniony”, czy dopuszczali się na ulicach wyrywania bród i pejsów. W kościele św. Anny, gdzie w czasie okupacji prześladowani spotykali się z pomocą, wedle narracji propagowanej przez te podejrzane środowiska ksiądz z ambony głosił: „Są wśród was tacy, którzy pomagają Żydom. Są wśród was tacy, którzy ukrywają Żydów. Ja wam tego zabraniam! Nie Wolno! Oni ukrzyżowali Pana Jezusa! Gdyby Pan Bóg chciał, wiedziałby lepiej jak im pomóc! Ja wam zabraniam!”.

danton: Wedle tychże rozpowszechnianych narracji, w okresie poprzedzającym Powstanie w Getcie, przed bramą warszawskiego getta dochodziło do dantejskich scen: „Na ulicy mały tłum. Jakiś pan szarpie dziewczynę. Mogła mieć 22, czy 23 lata. Krzyczał – Żydówa! Żydówa! – a ona błagała – ja chcę żyć, ja chcę żyć. To było jedną ulicę przed wejściem do getta, od Żelaznej. W końcu on i jeszcze jeden pan siłą zaciągnęli tę biedaczkę do bramy getta, a potem usłyszałem dwa strzały”. W ten sposób, wedle powielanej narracji mieli się zachowywać Polacy w okupowanej Warszawie. Jaka sytuacja wedle tej narracji towarzyszyła rozpoczęciu Powstania Warszawskiego? „Dzwon wybił pięć razy i każdy miał karabin. Rodacy! Wybuchło powstanie! – ktoś krzyknął i natychmiast przyłączyliśmy się jako ochotnicy. Przydzielono mnie do jednostki na Czerniakowskiej. Następnie prawie cała jednostka została wybita”. Wedle tej relacji Powstańcy byli świetnie uzbrojeni i przyjmowali w swe szeregi wszystkich. Następnie ów bohater środowiska z oszCzerskiej ukrywał się w Lasach Chojnowskich, dokąd dotarł po przedarciu się przez kilka niemieckich linii. Zuch! Tam napotyka na oddział partyzantów, którzy sami go znaleźli. Zgrupowanie miało w sporej mierze składać się z „ludzi wówczas wypuszczonych z więzienia”. Porucznik Szary, komendant plutonu (wedle prezentowanej narracji) przyjął bohatera środowiska z oszCzerskiej do swego grona, po czym ów gieroj otrzymał karabin. W oddziale partyzanckim wedle swojej relacji był świadkiem, kiedy jego domniemani towarzysze broni przeszukiwali lasy w poszukiwaniu ukrywających się Żydów. Co najciekawsze, wedle przytoczonej relacji dowódcy oddziału zawarli układ z niemieckimi okupantami, jakoby mieli się wzajemnie nie napadać.

utopiec: Musiałeś się nieźle spocić przy tych komentarzach.:))

Artur_z_bažin: ty już lepiej koleś zostań przy cytatach z Morcinka

św. Patryk.: aż strach pomyśleć co by się z Polską stało, gdyby taka jak Ukrainę ruska inwazja dotknęła nas, przy obecnych władzach - z całym tym pluszowym Adrianem, odważnym kiedy śpi Jarosławem, dzielnym do bólu szczęki Antonim, zwycięską inaczej Beatą, wiejskim filozofem Markiem, dezorganizatorem Jackiem i resztą tego złodziejskiego kabaretu

Oko: Ty, na pewno donosiłbyś okupantowi na sąsiada. Ot taka ubecka tradycja.

Oko: Ty, na pewno donosiłbyś okupantowi na sąsiada. Ot taka ubecka tradycja.

św. Patryk.: no bez wątpienia takie brunatne szmaty jak oczko pierwsze się zgłoszą do okupanta na ochotnika po jego mundur, z cała listą donosów - taka rodzinna tradycja